Mijn eerste Valentijn

Ik heb geen idee hoe ik zou reageren als over een jaartje of 8, een meisje van 10 jaar een bos roze bloesem voor mijn knappe zoon met Franse naam in mijn brievenbus zou proppen. Echt niet.

Maar ik weet nog heel goed hoe ik als 10-jarige vol zat met briljante ideeën over Valentijnsdag en zou die dag GROOTS uitpakken met een zelfgeschreven gedicht en een grote bos bloemen voor mijn manege crush. Kun je nagaan; paardenmeisje op de manege en daar liep ook nog eens een geweldige jongen rond. In paardrijbroek. Met eigen paard. Om discreet te blijven zal ik zijn naam niet noemen, maar hij kwam ook nog eens uit Frankrijk en -nou ja, die naam klonk ook als een chanson in mijn meisjesoren.

Zakgeld had ik nog niet, dus een bos rozen van de bloemist kon ik gewoon shaken. Gelukkig is de Betuwe een fantastische streek en zou ik wat bloesem kunnen plukken, gewoon uit de boomgaard ergens achter het huis. Helaas kwam ik al snel tot de conclusie dat bloesem niet groeit in februari. Iets wat mij nu nog steeds verbaasd dat het mij nog nooit was opgevallen, maar goed. Een meisje van 10 let niet op zulke dingen.

Ik had geen andere keuze dan de Japanse Kersenbloesem van mijn oma te lijf te gaan. Die had ze namelijk in de hal van ons enorme dijkhuis staan. De Japanse Kersenbloesem bloeit al eind januari/februari als je een beetje geluk hebt en hem binnenshuis houdt en netjes onderhoudt. Wat mijn oma ook zorgvuldig deed. Gewapend met schaar en keukentrap knipte ik wat takjes af. Tot groot verdriet van oma, want de Japanse Kersenbloesem bloeit maar een week. En je moet een beetje zuinig op hem zijn.

Als een ware creatieveling bond ik een roze lintje van de Leonidasdoos die ik in de kast vond om de bos bloesem. Die had mijn vader gekocht voor mijn moeder en verstopt in de kledingkast met werkkleding zodat ze hem niet zou vinden voor 14 februari. Gelukkig vond ik hem wel op tijd en kon ik het lintje goed gebruiken. Ondertussen begon het bosje al blaadjes te verliezen en kleurde een paar van de roze bloesempjes al akelig bruin. Kon mijn pret niet drukken. Ik moest en zou “de jongen met de Franse naam” voor mij winnen. Hij zou in katzwijm vallen na het lezen van mijn woorden en mij ophalen op zijn paard, waar ik als een prinses op naar zijn huis met tennisbaan een paar straten verderop zou worden gereden en wij nog lang en gelukkig zouden leven.

Het liep iets anders.


Mijn gedicht met bosje Japanse Bloesem paste niet in de groene, ouderwetse brievenbus van het huis. Ik moest proppen. Er vielen nog meer blaadjes en ik kon het bosje bijna horen huilen van de hoofdpijn omdat ik er liters Loulou van mijn moeder op had gespoten. Dat is nogal een zwaar luchtje voor een meisje van 10. Net op het moment dat ik wilde weglopen, ging de voordeur open en stapte de vader van mijn crush naar buiten. Ik bleef om de hoek staan kijken en zag hoe hij naar de brievenbus liep. Even bleef hij staan en keek om zich heen. Ik vroeg mij af of hij mij misschien had gezien. Toen opende hij de brievenbus. Ik baalde als een stekker want dit liep totaal niet als gepland. De brief was voor Franse Naam en voor niemand anders. En al helemaal niet voor zijn vader. Met een frons trok hij tussen 2 vingers mijn bosje bloemen uit de bus. Ergens onder het bosje bungelde mijn gedicht. Ik zag hoe hij naar voren boog en aan de bloemen rook. Op zijn gezicht werd een mengeling van walging en afkeer zichtbaar. Blijkbaar doet watertekort en een overschot aan een zwaar parfum een bosje bloesem niet goed. Hij bracht het briefje naar zijn gezicht en begon te lezen terwijl zijn wenkbrauwen een frons vormden. Toen hij klaar was keerde hij het nog een paar keer om, glimlachte en wandelde met het bosje bloemen terug naar het huis, stapte door de deur en verdween.

Ik kneep mijn vingers fijn en voelde een combinatie van vlinders en zenuwslopende verliefdheid door mijn buik gieren. Die avond bleef ik te lang lezen op bed. En piekeren. En een beetje fantaseren over paarden en de jongen met de Franse naam. Plots hoorde ik getik tegen mijn slaapkamerraam. Gekleed in slechts een t-shirt van Fido Dido en een geruite pyjamabroek schoof ik de grendel van mijn raam en duwde het open tot een kier waar ik mijn hoofd doorheen kon steken. Daar stond hij. In vol ornaat. Niet op een paard, maar op zijn mountainbike. Haren nat van de douche en een dikke winterjas aan. Aan zijn handen een paar skihandschoenen waar hij een paar steentjes in hield. “Heeeee!” schreeuwde hij. “Sssssshtttt!” fluisterde ik terug. “Mijn ouders horen je zo, hoor!”
Hij haalde zijn schouders op. “Boeiend…” zei hij.
“Leuk gedicht aan die bos bloesem. Heb je dat zelf geschreven?”
Het schaamrood steeg tot aan mijn oren. Mijn hart bonkte onder Fido Dido. “Ja..” stamelde ik.
“Mooi”, zei hij. “Zou je de volgende keer mijn naam erop willen zetten? Mijn vader dacht dat het voor hem bestemd was.” Hij lachte erbij. Gelukkig. Ik maakte een nonchalant wegwerp gebaar waarmee ik aangaf dat ik het gewoon vergeten was, maar diep van binnen kon ik wel door de grond zakken. Denk je ook eens origineel te zijn.

Van al mijn wilde Valentijnsideeën met Franse Naam is niet écht iets terechtgekomen. We zijn niet uit eten gegaan (tenzij je een zak snoepkikkers bij de snackbar daar onder verstaat) we hebben ook geen rondvaart door de Amsterdamse grachten gemaakt. Geen dure ringen of toegezongen lied onder de Eiffeltoren. Dat hadden we namelijk wel met elkaar gemeen, de liefde voor Frankrijk. Net als paarden. Al stopte hij met paarden toen hij een brommer kreeg. We hebben zaterdagen doorgebracht, onze benen in rijbroeken gestoken en zittend op de hooiberg op de manege. Uren konden we kletsen. Ik mocht komen tennissen op de baan achter hun huis en zijn moeder kookte heerlijke spaghetti met heel veel kaas. Het was gezellig, die eerste liefde. Ik maakte het uit toen hij mij niet uitnodigde voor zijn kinderfeestje in Disneyland Parijs. Tenminste; hij nodigde mij niet uit en ik hoorde daarna weken niks meer van hem. Hij werd verliefd op zijn brommer en kwajongensstreken, en ik? Ik maakte boeketjes van bloesem, reed op mijn pony’s en schreef gedichten op mijn kamer.

 

 

Bekijk onze Valentijnscadeaus

 

Bekijk onze Valentijnscadeaus

Bekijk onze Valentijnscadeaus voor hem

Bekijk onze Valentijnscadeaus voor haar